انواع آووکادو

انواع آووکادو

1402/05/18 3

تاریخچه آووکادو:
در تاریخ باستان، مدت‌ها پیش از وجود انسان‌ها، در عصر سنوزوئیک، جانوران ماقبل تاریخ مانند ماموت‌های غول پیکر، آووکادو را به طور کامل بلعیده و سپس مسافت‌های طولانی را طی می‌کردند، سپس دانه‌ها را بیرون ریخته و در نتیجه درختان آووکادو به صورت پراکنده رشد می‌کردند. به دلیل این سیستم پراکندگی خاص حیوانات، آووکادو ممکن است به راحتی با آن پستانداران بزرگ 13 هزار سال پیش ناپدید شده باشند اما به نوعی زنده مانده باشند.
محققان بر این باورند که میوه‌ی آووکادو 5 الی 7 هزار سال پیش کشف شده و کاشت و تکثیر آووکادو از آن زمان قدمت دارد. این قدمت درست برابر با زمانی‌‌ست که چرخ به تازگی اختراع شده بود.
نام گذاری میوه آووکادو:
ابتدا در اسپانیا، به این میوه آگواکات و سپس آزتک گفته شد که با گذر زمان، نام این میوه به آووکادو تغییر یافت. 
اولین بار "آووکادو" توسط سر هنری اسلون در سال 1696 نام‌گذاری شد. به مرور زمان، این میوه به دلیل شباهت ظاهری به میوه‌ی گلابی، "گلابی آووکادو" معروف شد که پس از مدتی توسط عموم مردم به "آووکادو تمساح" آن هم به دلیل شباهت بیرونی پوست این میوه و پوست تمساح تغییر یافت. این روند نام‌گذاری هم چنان ادامه داشت. پس از گذر زمان یعنی درست اوایل دهه 1900،گروهی از تولید کنندگان آووکادو در آمریکا تلاش به تغییر نام آن به "آووکادو" داشتند و در نهایت این تلاش در سال 1915 به ثمر رسید.
انواع نژاد آووکادو:
در حالی که ممکن است فقط تعداد محدودی از نژادهای آووکادو را در اطراف خود دیده باشید، اما صدها نوع آووکادو در سراسر جهان رشد می‌کنند. همه آووکادوها را می‌توان در نژادهای گواتمالایی، مکزیکی و یا هند غربی بررسی کرد. 
میوه‌های آووکادو براساس زمان باز شدن و گرده افشانی به دو دسته‌ی نوع A و یا B تقسیم می​‌شوند. این موضوع چندان تاثیری بر مصرف کنندگان ندارد و برای افرادی که آووکادو پرورش می‌دهند، حائز اهمیت است. در ادامه به معرفی انواع آووکادو می‌پردازیم. با ما همراه باشید:


ارقام نژاد A:

آووکادو هاس: 
آووکادو هاس پس از رسیدن از سبز روشن به سبز بسیار تیره تبدیل می​‌شود.
اندازه‌​ی آن متوسط و پوست آن ضخیم و حالت سنگریزه‌​ای دارد. 
نژاد هاس دارای گوشت خامه‌​ای و بسیار پرچرب است و طعم آن آجیلی‌​ست. 
این نژاد آووکادو برای اولین بار در دهه 1930 در جنوب کالیفرنیا پرورش داده شد و در نهایت در دهه 1970 با توزیع گسترده​‌تری وارد بازار شد. آووکادو هاس قابل پرورش در خانه به عنوان گیاه آپارتمانی و هم قابل پرورش در فضای باز است. 

آووکادو لمب هاس: 
نژاد آووکادو لمب هاس کاملا مشابه به نژاد هاس است. 
طعم این نژاد آووکادو کاملا مشابه به نژاد هاس است و همان مقدار خامه‌​ای و طعم آجیلی را دارد. 
یکی از تفاوت‌های این نژاد با نژاد آووکادو هاس، گوشت آن است که نسبت به نژاد هاس کمرنگ‌​تر است. 
همچنین اندازه​‌ی کل و اندازه‌​ی هسته‌ی آن تقریبا با نژاد هاس متفاوت است. هسته‌​ی این نژاد نسبت به نژاد هاس مقداری بزرگتر و اندازه​‌ی هسته​‌ی آن اندکی کوچکتر است.

آووکادو رید:
این نژاد آووکادو اندازه‌​ای نسبتا بزرگ و حالت دایره‌واری دارد.پوست آن​ها نازک است و جدا کردن آن از گوشت مانند سایر نژادها آسان نیست.
گوشتشان رنگی مابین سبز روشن و زرد است و طعم خامه‌​ای و لذیذی دارد. 
آووکادو رید نسبت به سایر نژادها چربی کمتری دارد و یکی از قوی​ترین و غنی‌​ترین طعم بین تمامی نژادها را دارد. 

آووکادو پینکرتون: 
آووکادو پینکرتون بزرگترین نژاد آووکادو است که ظاهر آن مانند یک گلابی بلند و باریک است. ضخامت پوست آن متوسط است و رنگ آن سبز تیره و مقداری حالت سنگریزه‌​ای دارد. هسته‌ی آن نسبت به اندازه‌​ی آن کمی کوچک است. 
درخت آن در برابر سرما تقریبا مقاوم است و می‌​توان در مناطق به نسبت سرد نیز پرورش داد. 

آووکادو گوئن:
آووکادو گوئن بیضی شکل و پوست آن تیره است. این نژاد آووکادو کاملا مشابه نژاد هاس است که ابعاد آن کمی بزرگتر است. طعم آن آجیلی‌تر از نژاد هاس است. پوست آن کمی ضخیم و رنگ آن سبز تیره است و حالت سنگریزه‌​ای دارد. اندازه‌​ی هسته آن نسبت به سایز آن، متناسب و متوسط است. 

ارقام نوع B:

آووکادو بیکن:
آووکادو بیکن، دارای پوستی به رنگ سبز روشن و کک و مک​‌های سبز رنگ دارد. پوست آن بسیار نرم و گوشت آن خامه‌​ای و حاوی مقادیر زیادی روغن است. دانه​‌ی این نژاد آووکادو، نسبت به اندازه​‌ی آن کمی بزرگ است. 

آووکادو فوئرته:
این نژاد آووکادو پوستی بسیار صاف و درخشانی دارد، رنگ پوست آن سبز روشن است. طعم آن به دلیل محتوای روغن بالا آجیلی‌​ست و طعمی شبیه به طعم فندق دارد. 

آووکادو زوتانو:
این نژاد آووکادو دارای پوست بسیار نازک و بسیار مشابه نژاد Fuerte می‌باشد. گوشت آن خامه​‌ای است اما محتوای آب آن بیشتر است و طعم ملایم‌تری دارد. گوشت آن سبز کم رنگ روشن و هسته​‌ی آن تخم​‌مرغی و به نسبت بزرگ است.